Lajoš Zilahi
Lajoš Zilahi (1891–1974) bio je jedan od vodećih mađarskih književnika 20. veka. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Budimpešti; učestvovao je u Prvom svetskom ratu, a ratno iskustvo na Istočnom frontu inspirisalo ga je da napiše jedan od svojih književno najuspelijih romana, Zarobljenici (1926).
Njegov stvaralački opus, pored romana, obuhvata i poeziju, eseje, kratke priče i dramske tekstove. Bavio se i novinarstvom, kao i filmom – 1938. godine osnovao je filmski studio Pegazus, u okviru kojeg je producirao i režirao brojne filmove.
Dok je živeo u Mađarskoj, aktivno je učestvovao u javnom životu. Nakon izbijanja Drugog svetskog rata, suprotstavljao se Hortijevom režimu i fašizmu. Zbog svojih liberalnih stavova, nije bio po volji ni komunistima koji su došli na vlast po okončanju rata, te je 1947. godine zauvek napustio Mađarsku i proveo ostatak života u Sjedinjenim Američkim Državama.
Najpoznatija dela: Samrtno proleće (1922), Zarobljenici (1926), Voda nešto nosi (1928), Begunac (1932), Grad izbeglica (1939), Ararat (1947), Razbesneli anđeo (1953), Purpurni vek (1965).
